Warmte isolatie

De dikte van warmte isolatie kan vastgesteld worden op basis van twee verschillende eisen. De ene is de economische isolatiedikte, de andere is de persoonsbescherming. De basisregels worden aangegeven in ISO 12241. Hieronder wordt het begrip ‘economische isolatiedikte’ in het kort uitgelegd.

Economische isolatiedikte

De dikte van een isolatiesysteem wordt bepaald door de meest optimale kostenopbouw, waarbij de totale jaarkosten bereikt worden.

De drie voornaamste kostencomponenten zin:

• De kosten van het isolatiesysteem zelf (de kapitaalsinvestering)
• De kosten van onderhoud van het geïnstalleerde isolatiesysteem
• De kosten van het ‘energieverlies’ door het isolatiesysteem

De totale kosten voor een gegeven isolatiedikte zijn de som van de bovengenoemde kosten, en dit bij vergelijkbare omstandigheden. Daartoe dienen de isolatiekosten op jaarbasis te worden bepaald aan de hand van de kapitaalsinvestering vermenigvuldigd met een escalatiefactor. De kosten van het onderhoud worden daar aan toegevoegd. Deze jaarlijkse totale kosten worden afgezet tegen jaarlijkse kosten van het energieverlies.
De optimale economische isolatiedikte kan worden berekend met de formule van ‘minimale totale kostenmethode’:

Minimale totale kostenmethode

Totale jaarkosten = (investeringskosten x escalatiefactor + onderhoud) + bedrijfskosten (energieverlies)

De economische isolatiedikte is de dikte die correspondeert met het laagste punt op de totale kostenlijn (y-as). Zie grafiek.

De industrie geeft de voorkeur aan deze minimale totale kostenmethode. Deze methode is bijzonder geschikt als verwacht wordt dat de isolatie uit meer dan één laag zal bestaan. De resultaten kunnen grafisch weergegeven worden, zodat de laagste kosten in een oogopslag zichtbaar zijn.